W te święta postanowiliśmy obrać kierunek na Mazury. Droga była nieco kapryśna: korki i pogoda w kratkę, ale to nas nie zniechęciło. W Mrągowie, było słonecznie i zimno, ale i tak wybraliśmy się na długi spacer brzegiem Czosu. Wieczór okazał się tak chłodny, że w ruch poszły plnaszówki. W kolejny świąteczny dzień wybraliśmy się na wycieszę do okola Śniardw. Niestety ze względu na dużą ilość wody, nie wszędzie udało się dotrzeć. Podróż zakończyliśmy w Piszu, gdzie obejrzeliśmy między innymi ratusz z 1900 roku. Ostatni dzień: chłodny i słoneczny, żal było wyjeżdżać.
Akant: roślina o dużych, głęboko wyciętych liściach i zebranych w kłos kwiatostanach. Akant stosowany jest szeroko w ornamentyce od starożytności do czasów nam współczesnych. Typy tego ornamentu - wytworzone w starożytności - w różnych okresach stylowych przywierały rozmaite formy: * akant mięsisty o wielkich bujnych liściach występował ok. 1680-90, * akant suchy typowy dla lat ok. 1700, * akant płomienisty od ok. 1725, najbardziej charakterystyczny obok rocaille ornament rokoka. Najbardziej zbliżony do rośliny jest liść akantu stosowanego pojedynczo, w układzie kielichowym i we fryzach ciągłych. "Śłownik terminologiczny sztuk pięknych"
Komentarze
Prześlij komentarz